شبکه یاری کودکان کار در واقع اجتماعی است از بیش از 40 تشکل مردمنهاد مستقل که هرکدام به نوعی در زمینه حمایت از کودکان درگیر شرایط دشوار به ویژه کودکان کار فعالیت میکنند. این نهاد مدنی با 20 سال سابقه فعالیت اجتماعی، بیشتر از آنکه برای حمایت مقطعی از کودکان کار فعالیت کند، علیه کار کودکان مبارزه میکند، خود را دیده بان حقوق کودکان براساس پیمان نامه جهانی حقوق
کودک می داند، و فضایی برای تعامل، همدلی، توان افزایی جمعی و هم افزایی تشکل های حوزه کودکان فراهم می آورد. تشکل های عضو شبکه یاری در کنار هم تلاش می کنند تا مطالبه «حذف کار کودک» را به یک خواست فراگیر اجتماعی تبدیل کنند. بنابراین در شبکه اصل بر مطالبه گری، دیده بانی، ایجاد آگاهی و هم افزایی است.
در شبکه یاری کودکان کار، تعامل و ارتباطات مطالبه گرانه با نهادهای مسئول و تصمیم گیر در حوزه کودکان، به ویژه حوزه حقوق، آموزش، رفاه اجتماعی و کار کودک، برقرار می شود.
همچنین ایجاد و تحکیم همبستگی و پیوند با نهادهای مدنی مؤثر در تحقق همه جانبه حقوق کودکان نیز دنبال می شود. با آنکه شبکه یاری طیف گسترده ای از تشکل ها را با رویکردهای متفاوت محله محور، منطقه ای، ملی، توانمندسازی
یا حمایتی، پژوهشی یا آموزشی شامل می شود، همه اعضا در مورد تک تک مفاد پیمان نامه جهانی حقوق کودک توافق دارند. در واقع، آموزش رایگان و باکیفیت، بهداشت همگانی، مسکن، هویت، بقا و حیات، شادی و صلح، همه و همه برای کل کودکان این سرزمین حق شمرده می شود و نباید امتیاز
گروه، طبقه یا قشر خاصی باشد.
شبکه یاری کودکان کار توانسته در طی این سال ها، به کمک فعالانش که خود در نهادهای متنوع اجتماعی عضویت و فعالیت دارند، کمپین های مختلفی را اجرا کند، از جمله علیه رویکردهای مقطعی و جمع آوری کودکان، در حمایت از
کودکان در شرایط دشوار و بحران ها، در حمایت همه جانبه از حقوق شهروندی کودکان مهاجر، پناهجو و پناهنده و خانواده هایشان، و در دفاع از حذف کار کودک که منشأ آن فقر چندلایه و متقاطع و نابرابری ساختاری در جامعه است.
همچنین توانسته است گفتمانی را در جامعه برای حمایت از کودکان کار و بر ضد بازنمایی های مخدوش نهادها و رسانه های قدرتمند از این کودکان ایجاد کند.
مسیر طولانی است و به قول دکتر فاطمه قاسم زاده، از مؤسسان شبکه: «یک قدم جمعی بهتر از صد قدم فردی است.»